Miyop Olmak

3.25 derece miyop olduğumu öğreneli birkaç ay oluyor. Evet 23 yaşımdayım. Bir şey yoktur yea diye gittiğim doktor hayatımın hemen hemen yarısında görmediğimin farkında olmadığımı küt diye söyledi. Sorunlarımı GÖRMEZDEN gelme seviyem!

Öncelikle tüm hayatını gözlük takarak geçirenler için sizleri bir dakikalık saygı düşünmesine davet ediyorum. Gözlük taktığım ilk günlerde vücudum sürekli "Yüzünde bi' şey var! Yüzünde bi' şey var!!" uyarısı veriyordu. Gözümü kaşımak için yüzüme götürdüğüm parmağımın 38 kere cama tosladığını söylememe gerek bile yok sanırım. Doktordan çıkınca arada takarım ya hep takmam diye kendime yalan söyledim... yalnızımbunubenistedimparamparçabüt tutamadım sory. 

Gözlüğü taktıktan sonraki ilk düşüncemse "Bütün gözler neden üzerimde?" oldu. Aslında bu his insanların yüzlerini net görmemden kaynaklanıyormuş ve ben daha önce görmezden geldiğimi düşündüğüm her insan tarafından fark edilmişim. Bu elim gerçeği anladığımda ise artık çok geçti, 13 yıl kadar. 

İnsanoğlu nankör anacım! Net görmenin konforuna alışınca yatarken de mi taksam düşüncesi kafamdan geçmedi değil. Hatta içimden kendime 'rüyaları da net görürüm' esprisi yaptım ama hakkımda kötü düşünmemeniz için bundan size bahsetmeyeceğim. 

Gözlüklü günlerimde ilk şoku 3D film izlemeye gittiğimde yaşadım. Gözlüğün üstüne gözlük takmak benim için sorun değil de içinde burnum vardı. 

Son 10 senedir hayatını düz siyah lastik tokayla geçiren biri olarak bugün canım taç takmak istedi. Kulağımın arkasında hem gözlüğe hem de taca yer olmadığını anladığımda ise gözlüğe bakıp "You can't sit with us!" dedim, gözünün yaşına bakmadım. Ben de biraz böyleyimdir işte, kötü. Ayrıca yağmurlu bir gündü ve gözlük camına düşen damlaların hayatıma İnstagram efekti yapmasına müsaade edemezdim. "Net" geçen birkaç aydan sonra tekrar flu dünya biraz garip geldi. Ama görmemenin tadı da başka oluyor biliyor musunuz. Sonra biraz bunun üzerine düşündüm aslında miyop olmak o kadar da kötü değil. "Görmek" istemediğinizde gözlüğü çıkarıyorsunuz ve kalabalıklar içindeki yalnızlık temalı parti başlıyor. Sonra gözlüğü takıyorsunuz ve otobüste diğer insanların kitaplarını okuma keyfii. Ayrıca cidden manası var mı bu kadar net görmenin bilmiyorum. Dünyanın tüm kiri alenen ortada. Önceden evi süpürmek 10 dk sürüyordu şimdi tek tek bütün toz tanelerini gördüğüm için 1 saat! Şimdi bu hoş bi' şey mi allasen.

 

Jane Austen temalı blogda bunu niçin anlattın Austenzedeciğim derseniz farkına vardığım bir korkunç gerçek daha var. Ya Bay Darcy'yi de göremediysem yoooo. Tamam anlatmak istediklerime Jane Austen kılıfı giydirdim, kabul. Ama bu konuda başarılıyım inkar etmeyin rica ederim. Ya da her söz benden bağımsız bir şekilde Jane Austen'e bağlanıyor emin değilim.

Bu da böyle bir anımdı. 

Miyoplar el kaldırsın, varsa bir gözlüklü hayat tavsiyeniz ben dinlemeye hazırım.