20 Nisan 2015 Pazartesi

Konuşmak ya da konuşamamak işte bütün mesele bu!

"Ve bazen duygularımı kendime saklıyorum, çünkü onları anlatabilecek hiçbir dil bulamıyorum." diyor Jane Austen ve ben ekliyorum dünya üzerinde 7000 küsür dil bulunuyor ve bunlardan yalnızca bir tanesini bilerek tam olarak ne hissettiğimi nasıl anlatabilirim? Allahım konuşmak dünyanın en zor şeyi!! Bir şeyler okuyabilmek bir şeyleri dinleyebilmek bir şeyleri hissedebilmek, koklayabilmek, görebilmek tamam da iş konuşmaya gelince ben etrafta Harry Potter'ın görünmezlik pelerinini yana yakıla arıyorum resmen. Bazen dünyada en çok ihtiyacım olan şey  bu pelerinmiş gibi geliyor ne olurdu Harry de bana miras bıraksaydı :D İçerdeki ben baya akıllı ama dışardaki ben üzerinize afiyet pek şapşal bi' şey. Bir keresinde bana bir soru soran arkadaşımın gözüne 10 saniye boyunca baktım ve aklıma söyleyecek hiçbir şey gelmediği için gülümsemek zorunda kaldım ve soru, cevabı gülümsemek olan cinsten değildi aman canım o da tek kelimelik cevabı olan bir soru soraydı o zaman havalı bir şekilde "evet" ya da nazik bir biçimde "hayır" derdim sizi temin ederim bu konuda çok iyiyimdir :D Evet ve hayır benim uzmanlık alanım. Tamam azıcık abarttım çok az, lidıl. Cevap vermek neyse de soru sormak daha zor soru sorulması gerektiğinde ben oratadan kaybolurum o zaman görünmezlik pelerini bile kesmez direkt cisimlenmem lazım, Dumbledor cisimleme sertifika programı falan açsa ya bize ne güzel olurdu. Valla Hogwarts'da cisimlenmeyeceeğğz diye söz falan da verirdik. Jane Austen bütün sorunlarıma ışık tutabilecek sözleri söylemeyi nereden öğrendi yaşasaydı psikolog ücreti bile isteyebilirdi benden büyük ihtimalle. Gerçek dünyaya dönecek olursak görünmezlik pelerini ve cisimlenme gibi bir ihtimalim olmadığına göre olayların genel seyri şöyledir bir şey söylerim akabinde pişman olurum ve evet pişman olmak da benim uzmanlık alanlarımdan birisidir. Düşündüm de ne çok uzmanlık alanım varmış en iyisi onlara odaklanayım ben bu hayat böyle geçmeyecek gibi haydi Allah rahatlık versin.

8 yorum:

  1. Önceden ben de öyleydim. Konuşmak uerine okumayı ve dinlemeyi tercih ederdim. Sonra baktım ki bildiklerimi paylaşmam gerek çunku kendi kendime çok fazla düsünür olmuşum. Bir de nerde saçma ve boş insan varsa maşallah konuştukça konusuyorlar, ben konuşursam hiç değilse onlardan daha mantıklı olacağı kesin doye düsundum. Yani kısaca insan konuşmalı, bildiklerini anlatmalı hatta geveze deseler bile. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. haklısın! artık benim de düşünme aşamasından konuşmaya geçmem gerek :D

      Sil
  2. Bazı insanlar bazı cümleleri kurarken neler hissetmiş bende çok merak ediyorum :)) Nasıl bu kadar çok insanın hislerini yaşatmışlar anlaması güç :) Çok güzel yazmışsın :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. kesinlikle :D biz daha kendi hislerimize tercüman olamazken onlar tek cümleyle içinde bulunduğumuz durumu özetliyor

      Sil
  3. Bloğunuzu keşif etkinliğinden gördüm ve izlemeye aldım.bana da bekliyorum sevgiler :)

    http://kirmiziruganayakkabilarim.blogspot.com.tr/

    YanıtlaSil