Bundan tam 2 yıl önce nefret ettiğim bir çocuk mezuniyet törenlerinin konuşulduğu bir sırada "Mezuniyetin kutlanması gereken bir şey olduğunu düşünmüyorum." demişti ve ben de ona içimden "Gerizekalı." diye cevap vermiştim. Ama şimdi anlıyorum söylediklerinde haklılık payı vardı hala nefret ediyorum ama, o fikrim değişmedi. Evet mezuniyet belki kutlanması gereken bir gerçeklik değil fakat yapılması gereken bir tören. Çünkü insanlar -gerçekçisinden duygusalına faydacısından kadercisine- başlangıç ve bitiş noktalarını görmeyi seviyor bence. Bir düğün mesela yeni bir hayatın başlangıcıdır ve insanın şoka girip ölmemesi için süreci yumuşatan bir düğün hazırlığı süreci gereklidir. O sırada evlenecek şahıslar kendilerini telaşeye kaptırarak asıl amacı bir kaç aylığına unuturlar. Sonrası bir düğün salonunda kravatı başına geçirmiş damat ve çevreden ayıplamasınlar diye hafiften oynayan gelin ve hop evlenmişler. Mezuniyet de bunun gibi bir şey olmalı sonuç olarak hepimiz birinci sınıfa başladığımızda bir amaç uğruna ilerleyeceğimizi düşünüyoruz sınavlar, sözlüler derken "son"u görüşümüz bulanıklaşıyor, ardından bir mezuniyet töreni ve ta taa oyun dışındasın. Ama 16 sene tüm yaşam alışkanlığını oluşturan unsurdan kopmak bir şok yaratacakken mezuniyet töreni sebebiyle fotoğraf çekimleri, provalar, mezuniyet yemekleri, hatta mezuniyet kınası, elbise alışverişi derken gerçek hayata yumuşak bir iniş yapıyorsun. Yaptığımız tüm törenleri bu kalıba uydurabiliriz sanırım. Doğum günleri, nişan töreni, düğün ve son olarak cenaze töreni ama bu bizim için değil çevremizin olayı algılayabilmesi adına yapılan bir tören ki o bambaşka bir yazının konusu her neyse.
Üniversitenin 3. sınıfını yeni bitirmiş biri olarak bir üst dönemimizin mezuniyet töreni fotoğrafları tüm sosyal medyada paylaşılırken kendi mezuniyetime yalnızca ve yalnızca bir yılın kalmış olduğu gerçeği bana bir yumruk savurdu ben bir boşluğa düşerken sağ olsun depresyon ölmeyeyim diye beni kucakladı ve şu an buradayım. Ve tahmin edebileceğiniz üzere mezuniyette ne giyeceğimi düşünüyorum.
Aslında buraya anaokulunu, birinci sınıfı, dördüncü sınıfı ve sekizinci sınıfı bitirenlerin de artık mezuniyet töreni yapmalarına sinirlenip gelmiştim ama yazı neye dönüştü ucundan tutamadım. Abartmayı seven yönümüz burada da kendini açığa vuruyor sanırım yakında anne karnından çıkışa da mezuniyet töreni yapılacak diye çok korkuyorum yalan yok. Hasılı Facebook'da anaokulu mezuniyet töreninde kep atan çocuğun fotoğrafına bakarken gözümden kan geliyor onu anlatmaya çalışıyorum. Bir şeyler daha yazarım sanıyordum ama sene başında not tutarım diye en kalınından defter alıp yalnızca ilk sayfasına tarih atabilmiş öğrenci gibi kaldım yazı bitişini ilan etti hadi görüşürüz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder