Fransız Teğmenin Kadını - John Fowles

Kitap 1969 yılında yayınlanmış bir dönem romanı. Kahramanlarımız Viktorya döneminde yaşıyorlar. Yazar Viktorya dönemini yer yer eleştiriyor, hiç ummadığınız anda konuşmaların arasına giriyor, karakterlerin seçimleriyle ilgili yorum yapıyor, bir anda kitabın ortasındayken hikayeye bir son yazıyor... Viktorya dönemi ve postmodernizmin bir araya gelişinden ne doğacağını merak ediyorsanız bence kitabı okumalısınız.

Kitapta klişelerle ters köşeler iç içe geçiyor. Okumaya başladığınızda bir an için romanın sonunu tahmin edebileceğiniz yanılgısına düşüyorsunuz ama kısa sürede bu hayalden uyanıyorsunuz. 

Baş karakterimiz Sarah, sevdiği adamın peşinden gitmesi ve o adamın onu bırakıp kayıplara karışması nedeniyle toplumdan dışlanmış biri. Okuma boyunca Sarah'nın yaşama tutunma mücadelesini ve bu mücadelede hayatına giren insanları görüyoruz. Sarah uzun zamandır okuduğum en güçlü karakterdi. (Spoiler vermeden bu kitap nasıl anlatılır bilmiyorum bazı cümleler içimde patlıyor.)

Kitaba dair sevdiğim bir diğer şey ise ikinci baş karakterimiz Charles'ın düşüncelerini, ahlaki çatışmalarını, gelgitlerini okumaktı. Dışarıdan klasik bir İngiliz beyefendisi gibi görünen birinin kafasından geçenlere eşlik etmek keyifliydi. 

Kimler okumasın: Klasikler klasik kalmalı, biz onları sonunu tahmin edebilir halleriyle seviyoruz, başlarım postmodernizminize diyenler.

Kimler okusun: Viktorya döneminde de güçlü kadın karakter görmek istiyorum. Bütün toplumsal cinsiyet rolleri sizin olsun beni bi' salın diyenler.

Altı çizili satırlar;

- Herkes herkesi tanıyınca ne gizem kalıyor ne de hayaller. 17

- İnsan yüreği insan beynini gaddarca bir süratle hükmü altına alır. 153 (Bende tam tersi oluyor ama neyse :( )

-... ahlaksızlıktan nefret ederim. Ama acıması olmayan bir ahlaktan daha çok nefret ederim. 178

-... zamirler insanların uydurduğu korkunç maskelerdir. 345

- Görev bir çanaktır sadece, içine ne koyarsan onu alır, en büyük kötülüğü de en büyük iyiliği de. 375