Jane Austen'li Banknot

2017 yılında Jane Austen’in ölümünün 200. yılı etkinlikleri şerefine Bank of England 10 Poundluk banknotların üzerine Jane Austen’in resmini bastı. Sosyal medyada herkes parayı paylaşırken haliyle bendeniz de bilgisayar ekranı başında eriyordum. 

Ekonomimizin kötü gidişatı hayalleri de alnının çatından vurduğundan mütevellit İngiltere’ye gidip Jane Austen Müzesi’ni görme hayallerim rafa kalktı (raf yerine uzay boşluğu mu deseydim acaba). Austenzede de durur mu en yakın döviz bürosuna gidip parayı temin etti. Ne var ne!

Jane Austen ve Adab-ı Muaşeret kitabından öğrendiğim kadarıyla paranın üstüne Jane Austen’in basılması herkesi memnun etmemiş. Bazıları Jane Austen “hanım hanımcık ve zararsız” olduğu için paranın üstüne konuldu diyerek polemik çıkarmış. Bazı kesimler de Jane Austen’in para meselelerini romanlarına konu ettiğinden bu kararın isabetli olduğunu düşünmüş ben de onlarla aynı fikirdeyim. Tartışılan diğer bir konu ise paranın üzerindeki alıntı. Paranın üzerinde Caroline’ın Bay Darcy’yi etkilemek için yalandan söylediği “Okumak kadar keyiflisi yok.” sözü yer alıyor. Yine Adab-ı Muaşret kitabında iki ihtimal üzerinde duruluyor. Ya Merkez Bankası çok şakacı ya da dikkatli bir okuyucu değil. Bence sözü Google’a yazıp bulmuşlar ama ben yine de keskin bir mizah ürünü olduğunu düşüneceğim. Böylesi daha havalı. Caroline paraya kendi sözünün yazıldığını görse ne düşünürdü acaba? Bu durum Lizzy’yi çok güldürürdü o ayrı. Bu sözü herkesin fütursuzca paylaşması ama aslında Jane Austen’in okumakla övünenlerle dalga geçmesi  ile ilgili ben de daha önce bir yazı yazmıştım hatırlarsanız. Okumayanlar ve yeniden okumak isteyenler için yazıyı şuraya ekliyorum.

Şimdi benim aklımda 2 soru var. 1-Bu parayı nasıl saklayacağım? 2-Bu parayla neler alınırdı? Öncelikle 1 poundun 6.79 Türk lirası olduğunu bildirmekten elem duyduğumu belirtmek isterim. Allah'dan kalbimdeki heyecan ciğerimdeki yanmadan üstün geliyor da bu acıyla baş edebiliyorum. İlk olarak parayı çerçeveletmeyi düşündüm ama bir hırsızın eve girip çerçeveyi hop diye cebe indirme sahnesi gözümde canlandı. Tatsız. Ardından cüzdanımda taşıma fikri üzerinde durdum ve kapkaççıların çantamı kapıp kaçabilecekleri düşüncesi kafamda kısa bir koşu koparttı. Şimdilik bir kitabın arasına koydum. Tahtını yaptım bahtını da bilemem artık. Bir hırsız gelir onlarca kitap arasından onu çekip parayı alırsa saygı duyar ben kendi ellerimle veririm zaten parayı.

İkinci hususa gelecek olursak gelmeyelim çünkü bir sürü şey alınıyor o paraya. İşsizliğim bu seyirde devam ederse parayı bozdurmayacağımın da garantisi yok. Neyse ben gideyim de biraz 10 Poundu inceleyip İngiltere’ye gitme hayalleri kurayım.